او معروف به ابن بابویه است و از او به عنوان صدوق اوّل، نامبرده می‎شود. نجاشی راجع به ایشان می گوید: او با ـ حسین بن روح ـ یکی از نواب امام زمان (علیه السلام) ملاقات کرد و طی نامه ‎ای از امام (علیه السّلام) فرزند پسری خواسته بود که امام نوشته بودند به زودی دو پسر به تو عطا خواهد شد. آن گاه دو پسر؛ یکی ابوجعفر، که همان صدوق معروف است و دیگری ابو عبدالله برای او متولد شدند.در جلالت قدر آن بزرگوار همین بس که امام عسکری (علیه السّلام) در توقیع شریفی که برای او فرستاد، ‌در خطاب به او مرقوم فرمود: ‌یا شَیخی و معتَمَدی وَ فقیهی …؛ یعنی ای شیخ من و محل اعتماد و فقیه من.