محدث بزرگوار، حاج شیخ عباس قمی، از ارکان علم حدیث و روایت در اعصار اخیر به شمار می‎ رود. او در سال ۱۲۹۴ قمری در شهر قم به دنیا آمد و بعد از طی مراحل مقدماتی به نجف اشرف رفت و از محضر بزرگان حوزه نجف بهره گرفت. سپس  در سال ۱۳۳۲ به مشهد مقدس رفت. او در زندگی خود دارای استقامت و پشت کار عظیمی بود و در طول عمر ۶۵ ساله خود، علاوه بر تربیت نفوس بسیار، ۳۳ جلد کتاب ارزشمند تألیف و منتشر نمود. او در مرتبه عالی یقین و اخلاص قرار داشت و برای علما و کتب آنها احترام خاصی قائل بود. وی در اواخر عمر به قصد عتبات عازم نجف اشرف در عراق شد و در شب ۲۳ ذی الحجه سال ۱۳۵۹ قمری از دنیا رفت و در کنار استادش حاجی نوری در یکی از ایوان ‎های جنوبی قبلی صحن نجف اشرف دفن گردید.